Hayat

Gelibolu Günlügü

Kanlı Sırt Muharebesi:

İki cephe arası tamamen cesetlerle ve onların taşımış olduğu çantalar dolusu bombalar, yığınlarca boş kum torbası, tüfekler, kürekler ve düşman siperlerine götürülmesi gerekli yüzlerce şeyden oluşan bir yığınla doluydu.Yerdeki bitkilerin, tüfek ateşiyle biçilmiş saman gibi sadece sapları kalmıştı ve toprak sanki güçlü biri tırmıkla her yerini çizmiş gibi duruyordu. Top mermilerinin düştüğü bazı yerler paramparça olmuş. Tam yanımda, yaklaşık 15 ayak (5 metre) uzağıma kadar olan yerde yatan 14 ölü askerimizi sayabiliyorum. Ah! Ne kadar acıklı bir manzara. Dün neşe ve hayat dolu olan bu adamlar ve erkek çocukları, simdi buz gibi – buz gibi – ölü – ve cam gibi gözleri, yüzleri renksiz ve tozla kaplı – ruhsuz – gitmiş – birilerinin oğulları, birilerinin çocukları – şimdi sadece bir nesne. Tanrıya şükür, onları seven kişiler simdi onları görmüyorlar – ölmüşler ve kanları pıhtılaşmış veya vücutlarından sızmaya devam ediyor. Tanrım, ne manzara! Yanımda duran binbaşı bana ‘Kazandık’ diyor. Ulu Tanrım – kazandık – hemen yanımda duran cesetler zafer anlamına geliyorsa – o zaman asla yenilgi tatmamalıyım. Onların tüneline girdiğimizde, başı ve omuzları delikten aşağıya sallanan ve kanı siperin içine damlayan bir askerimizi görüyoruz. Oturup seyrediyorum – binbaşının tünele inen basamağa oturması ve askerin kaninin onun sırtına damlayışı beni hayretler içerisinde bırakıyor. Bu zavallı askerin kim olduğunu merak ediyorum. Onun künyesine bakacağım. Künye çenesinin altından, siperin zeminine doğru sallanıyor. Kafası, her kaldırışımda geriye düşüyor. Kafasi çok agir ve toprakla sivanmis. Ah! Elime kan bulasti – anlik bir titreme – fakat bu manzaralara alıştık artık; ellerimdeki kani toprağa sürerek temizliyorum. Siperin duvarına dayanmış (uğraşmama değse ulaşabileceğim) bir diğer asker bana arkası dönük bir şekilde yan yatmış. Kafasının arkasından boynuna ulaşan, pıhtılaşmış koyu bir lekeye rağmen, dikkatimi çeken şey elleri. Elleri sanki dua ediyormuş gibi birleşmiş. Ne gibi bir dua ettiğini merak ediyorum. Dualarının kabul edilip edilmeyeceğini merak ediyorum. Ama mutlaka kabul olmalı. Böylesine cesur bir şekilde (Türk siperinin parapetinin tam üzerindeydi) ölen birinin duasının kabul olmaması mümkün değil.

Sergant Lawrance

560cookie-checkGelibolu Günlügü

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir