What is the meaning of happiness ?

Mutluluğu amaç edin, mutlu olmak için çaba harca sonra da mutlu ol ? İyi de herkes mutlu olursa o güzel şiirler nasıl ortaya çıkacak? Ya da sözleri güzel olan o muazzam şarkılar ? Mutluluğu anlatıp da bizi çok etkileyen bir şiir okudunuz mu hiç ? (Varsa başlık altında link atarsanız sevinirim, Nazım Hikmet’in Yaşamaya Dair şiiri dışında aklıma gelmedi benim) Hayattaki değerleri anlatan güzel şiirler, yazılar bile yaşanan olumsuz anılardan türemiştir. İnsan, kötü olaylar yaşamadan hayatındaki iyi şeylerin kıymetini bilemiyor maalesef. Aşk şiiri okuyoruz, bizi etkiliyor ne demek istediğini de çok iyi anlıyoruz. Neden? Çünkü bir geçmişi var o şiirin, bir acısı var, bir yaşanmışlık var. İnsan aşk acısı çekmeden nasıl aşk şiiri yazabilir ki ? Sadece aşk olarak indirgemek istemiyorum durumu. Ama mutlu olduğunuz zaman bir şey yazma ihtiyacı hissettiniz mi hiç ? Mesela tek başınıza yürüyüşe mutlu olduğunuz bir anda çıktınız mı ? Mutlu olduğunuz bir gün evden hiç dışarı çıkmadan müzik dinlediğiniz oldu mu ? Ya da çok mutlu olduğunuz zaman herkese mutluluğunuzu anlatma ihtiyacı hissettiniz mi? Gerçek mutluluk kavramını ne kadar biliyoruz ?

Belki de mutluyuz, hep mutlu olduğumuz için kendimizi mutsuz hissediyoruz. Mutluluk bizim için gündelik bir olay haline geldiyse o zaman ne yapacağız ? Mutluluk ile mutsuzluk arasında aslında çok ince bir çizgi var. İş tamamı ile bizim bir adımımıza bakıyor aslında. Bir adım ilerisi mutluluk bir adım gerisi de mutsuzluk olabilir ya da tam tersi. Bir dakika önce mutsuzduk belki bir dakika sonra mutlu olacağız ? Peki bunu düşünerek yaşamak ne kadar mantıklı ? Hayatı her zaman mutluluk ile dengelemek mi gerekiyor ?

Bazen düşünüyorum. Belki ben de bu gruba dahilim… Mutluluğa dayanamıyoruz aslında. (veya ben dayanamıyorum) Mutlu olmak istiyoruz tabii, ama bunu elde eder etmez, bir takım yersiz düşlerle kendimizi yiyip bitiriyoruz… Mutluluğa mı dayanamıyoruz yoksa onu yanlış mı tanıyoruz ya da kendimiz için neyin gerekli olduğunun farkında değiliz, mutluluğu kullanmayı mı beceremiyoruz yoksa öteye beriye çekiştirmekten yorgun mu düşüyoruz bilemiyorum. Bildiğim bir şey varsa sürekli ondan söz ediyor olmamız… Yani en azından ben ondan söz ediyorum sürekli. Böyle bir kelime ortada ve herhalde boşuna icat edilmedi değil mi? Ama çok garip varlıklarız gerçekten. Mesela bir olay karşısında bütün koşullar sağlanıp işler iyi gitmeye başladı mı insanlar bunu bozmak için ellerinden geleni yapıyorlar. Mutluluğu acı buluyorlar çünkü.

Aslında hayatta mutlu olmak istiyorsak bazı şeyleri akışına bırakmamız lazım. Hayattan çok fazla bir şey beklememek gerekiyor galiba. Çok fazla şey aramamak. Bir şeyi çok aradığınız zaman bulamıyorsunuz çünkü. Siz aramaya bıraktıktan sonra o aradığınız şey karşınıza bir şekilde çıkıyor. Hayatla oyun oynamamak da gerekiyor, ya da ondan bir şey almak için çaba göstermemek veya bir şeyler vermek için uğraşıp durmamak… Onu olduğu gibi kabul etmek en mantıklısı bu sanırım. Çünkü ne yaparsak yapalım, kendimizi nasıl yırtar isek yırtalım her iki çabamızda da olan bize oluyor. Yaptığımız kendimizi paralamaktan başka bir şey değil…

Sadece yaşayalım, Yaşamaya dair ne varsa..